Koronawirus jest poważną epidemią. Na szczęście większość zainfekowanych osób w młodym wieku przechodzi chorobę łagodnie. Jednak kwarantanna oraz niepokój rodziców i innych dorosłych mogą być dotkliwie odczuwane przez dzieci. Niektórym może się wydawać, że nie zauważą one wszystkich zmian i stresu. Pamiętajmy jednak, że najmłodsi członkowie rodzin są w szczególny sposób wrażliwi na to co się dzieje z ich opiekunami. Z uwagi na szczególną sytuację, obarczoną podwyższonym poziomem stresu, u dzieci mogą wystąpić różne objawy napięcia emocjonalnego – płacz, trudności w pozostaniu w bezruchu, problemy z zasypianiem, koszmary, trudności z rozstaniem się z rodzicem (nawet na krótką chwilę np. podczas wizyty w toalecie), obawy przed byciem samemu, powtarzalne zabawy (mogą powtarzać w kółko to, co słyszały, mogą starać się szczególnie dbać o swoje lalki lub pluszaki i ukrywać je lub chronić). Niektóre dzieci mogą stać się bardzo agresywne i zezłoszczone. Inne mogą wycofać się z kontaktu. Niektóre mogą zachowywać się jak młodsze dzieci, tracąc czasowo nabyte już umiejętności (np. powraca preferencja butelki zamiast picia ze szklanki,odmowa jedzenia, ich mowa może zacząć przypominać mowę dziecka z wcześniejszego etapu rozwoju)
Małe dzieci są bardzo wrażliwe na stres doświadczany przez ich opiekunów. Wpływa on na ich emocje i zdolności do działania. Często z powodu braku wystarczających umiejętności radzenia sobie ze stresem dzieci nie są w stanie mówić o swoich lękach i nieszczęściu.
Oto niektóre z działań, które możesz zrobić, aby pomóc swoim dzieciom w tym trudnym czasie.
(na podstawie: Joy D. Osofsky, PhD & Harold J. Osofsky. M.D., Ph.D. , Terrorism and Disaster Coalition for Child and Family Resilience)